طرفداری | در آخرین وقفه فیفادی، اتفاقی رخ داد که در یک دهه اخیر بیسابقه بود: آنتوان گریزمان، ستاره سرشناس و آماده، در جمع ملیپوشان فرانسه حضور نداشت.
خداحافظی گریزمان از بازیهای ملی آنهم تنها چند هفته پس از اعلام علاقه به ادامهی همکاری، حواشی زیادی ایجاد کرد. امانوئل پتی، یکی از اسطورههای فوتبال فرانسه، در گفتگوی اختصاصی با Football España، نظریهای جالب درباره دلیل این تصمیم ناگهانی ارائه کرد.
گریزمان نقش محوری در قهرمانی فرانسه در جام جهانی ۲۰۱۸ و همچنین رسیدن به فینال یورو ۲۰۱۶ و جام جهانی ۲۰۲۲ ایفا کرد. او در ۱۳۷ بازی ملی، ۴۴ گل به ثمر رساند و ۳۸ پاس گل داد و به یکی از مهرههای کلیدی دوران دیدیه دشان تبدیل شد. برای بسیاری، تصمیم گریزمان برای غیبت در اردوی اکتبر تیم ملی، با توجه به آمادگی بالای او، تعجبآور بود. اما پتی معتقد است که ریشه این تصمیم را باید در اختلافات حول محور کاپیتانی تیم ملی جستجو کرد.
من کاملاً موافقم که گریزمان در سطح جهانی دستکم گرفته میشود. فکر میکنم او یکی از بهترین فوتبالیستهای تاریخ فرانسه است، از نظر تعداد پاس گل، گلهای زده، بازیهای پیاپی، تعداد بازیهای ملی و همهی آنچه که سالها برای تیم ملی انجام داده است.
به نظر من، مسئله کاپیتانی، گریزمان را از تیم ملی دور کرد. قرار بود دو سال پیش بازوبند کاپیتانی را به او بدهند، اما دشان تصمیم گرفت آن را به کیلیان امباپه بدهد. این ضربه بسیار بزرگی برای گریزمان بود، انگار که ضربه محکمی به سرش خورده باشد. علاوه بر این، باید در نظر بگیریم که پل پوگبا هم دیگر در تیم نیست.
پوگبا و گریزمان رابطه بسیار نزدیکی داشتند، آنها یکدیگر را دوست داشتند. این رابطه هم در داخل زمین و هم خارج از زمین وجود داشت. در مجموع باید بگویم که نبود پوگبا و موضوع انتخاب کاپیتان نشان میداد که گریزمان دیگر در ذهن دیدیه دشان همان جایگاه قبلی را ندارد و به همین دلیل تصمیم به خداحافظی گرفت.
گریزمان در قطر، پس از مسی، یکی از قویترین نامزدهای بهترین بازیکن تورنمنت بود. با این حال، تنها ۱۸ ماه بعد و با وجود حفظ فرم خوبش در اتلتیکو، از ترکیب تیم فرانسه در نیمهنهایی یورو ۲۰۲۴ مقابل اسپانیا کنار گذاشته شد. سالها بود که دشان هر بار که ترکیب اصلی را میچید، همیشه امباپه و گریزمان را در ترکیب قرار میداد. اما در دو سال اخیر، ۱۶ ماه گذشته، تنها امباپه در ترکیب بود.
گریزمان گاهی به عنوان شماره ۱۰، گاهی وینگر راست و گاهی هافبک دفاعی بازی میکرد، او همیشه در حال تغییر پست بود. ما این را دیدیم. او حتی گاهی روی نیمکت بود. گریزمان بازیکنی است که به عشق نیاز دارد. او به اعتماد مربی نیاز دارد، به ارتباط قوی با مربی نیاز دارد. سالها بود که این را داشت. اما در دو سال گذشته، او از چند چیز ناراحت بود. او همان عشق قبلی را دریافت نمیکرد، بنابراین فکر میکنم تصمیم درستی گرفته است.
پتی شخصاً ۶۳ بازی ملی برای فرانسه انجام داد و آخرین بار در سال ۲۰۰۳، کمی بیش از یک سال قبل از بازنشستگی اجباریاش به دلیل مصدومیت، به میدان رفت. با این حال، گریزمان تصمیم گرفته است که به دلخواه خودش از تیم ملی خداحافظی کند.
تصمیم گریزمان برای بسیاری تعجبآور بود، زیرا درست بعد از یورو، یک خبرنگار از او پرسید که آیا به بازی برای تیم ملی ادامه میدهد یا نه. او گفت: نه، نه، نه، من تیم ملی را دوست دارم و میخواهم ادامه دهم. اما سه هفته بعد، او گفت: نه، دیگر نمیخواهم بازی کنم و از تیم ملی خداحافظی میکنم. پس قطعاً اتفاقی افتاده است. به نظر من، این نتیجهی همه چیزهایی است که در ۱۶ ماه گذشته رخ داده و او احتمالاً با خانواده، همسر و دوستان نزدیکش صحبت کرده و به آنها گفته است: گوش کن، دیگر در مسیر تیم ملی نیستم.
وقتی ۳۳ ساله هستی و دیگر انرژی بازی کردن هر سه روز یکبار را نداری، بهتر است روی باشگاهت تمرکز کنی و تیم ملی را فراموش کنی. تو همه چیز را به تیم ملی دادهای، از تو متشکریم و به تو افتخار میکنیم. صادقانه بگویم، او هفتهی گذشته دوباره گل زد و وقتی شادی او را با هواداران و همتیمیهایش میبینی، کاملا با دو سال گذشتهاش در تیم ملی متفاوت است. پس بله، فکر میکنم تصمیم درستی گرفته است.
بدون شک اتلتیکومادرید از اینکه گریزمان در تعطیلات بینالمللی استراحت خواهد کرد، خوشحال خواهد شد. دیگو سیمئونه هنوز هم به او علاقه زیادی دارد و به او نقش مرکزی در تیم داده است. با این حال نمیتوان از غمانگیز بودن پایان دوران ملی گریزمان چشمپوشی کرد. او برای مدت طولانی چهره اصلی تیم ملی فرانسه قبل و بعد از کیلیان امباپه بود و اگرچه عدالت در فوتبال همیشه برقرار نیست، اما هیچکس نمیتوانست از گریزمان دلخور باشد که پایان باشکوهی نداشته است.